Wpis od dawna był gdzieś w mojej głowie. Jadąc do Krakowa mam w końcu czas podzielić się z Wami moimi spostrzeżeniami. Nie mam na celu nikogo krytykować. Chciałbym tylko obalić pewne mity regularnie wygłaszane przez pacjentów podczas codziennych interwencji. Ratownictwo medyczne przekształciło się z pogotowia ratunkowego już wiele lat temu a w głowach ludzi nadal nic się nie zmieniło. Czytaj dalej…
Kolejny, już 6. Ogólnopolski Kongres Ratowników Medycznych za nami. W dniach 8-10 listopada entuzjaści ratownictwa medycznego przyjechali z całej Polski do Krakowa. Jest w tym wydarzeniu coś wyjątkowego, co przyciąga z roku na rok coraz więcej osób. Atmosfera, którą tworzą ludzie o wspólnych celach. Nowa wiedza przekazywana w trakcie 12 sesji prowadzonych w nowym miejscu – Auditorium Maximum Uniwersytetu Jagiellońskiego. 44 wykłady wygłoszone przez osoby kreujące wygląd polskiego ratownictwa. Nazwiska znane oraz debiuty. Dla mnie osobiście szczególnie ważne wydarzenie. Kierując się hasłem przewodnim “Rok zmian” spróbowałem własnych sił. Odłożyłem też na chwilę aparat, żeby czerpać z kongresu jak najwięcej. Jedno jest pewne. Każdy znajdzie tutaj szansę na doskonalenie siebie. Zapraszam do przeczytania krótkiego wywiadu z Adrianem Staniszem – Przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego. Czytaj dalej…
Ostatni raz o ratowniku medycznym pędzącym na motocyklu ulicami Bydgoszczy do pacjenta w stanie nagłego zagrożenia pisałem przeszło 2 lata temu. Nasze miasto rozrasta się i nieprzerwanie ewoluuje. Wszystko wokół się zmienia. Bezlitosne statystyki ukazują zwiększającą się potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa. W dynamicznym mieście i okolicach bogatych w sieć szybkich dróg potrzebne jest pogotowie ratunkowe, które nadąża za zagrożeniami. Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego w Bydgoszczy wymienia stare ambulanse na nowoczesne pojazdy, wdrażane zostają nowe zespoły wyjazdowe. Postęp sięgnął także ratownictwa motocyklowego, które przestaje być egzotyczne, a staje się nieodłącznym elementem lokalnego systemu PRM. Jak się zmieniło na przestrzeni ostatniego czasu najlepiej wie architekt tego projektu- ratownik medyczny Szymon Katafias, z którym ponownie rozmawiałem. Czytaj dalej…
Jadąc w Bieszczady, myślałem, że to będzie tylko odpoczynek w nowym miejscu, pośród dzikiej przyrody. Zaskoczenie pojawiło się już pierwszego dnia, kiedy nogi poniosły nas szlakiem ze Smereka na Połoninę Wetlińską. Kilkanaście kilometrów wędrówki po kamieniach, błocie i w deszczu, okupione wysiłkiem ostatecznie dało wiele szczęścia. Pozwoliło nabrać dystansu do wszystkiego co zostało w domu, znaleźć trochę wolności. Jednak nawet tam wysoko w górach „dopadło” mnie ratownictwo. Czytaj dalej…
Wspomnienie. Przede mną stoi kawa, zaraz obok leży grafik. Wokół mnie siedzą pielęgniarki i ratownik. Wszyscy patrzą na zegarek – jeszcze 7 minut. Loteria wystartowała. Gdzie tym razem pójdę. Na część urazową? Zachowawczą? Do rejestracji, czy na izbę przyjęć? Monitory wygrały, zachowawcza. Na zegarku jest 6.50. Wszyscy nagle wstają, wychodzimy. Przed drzwiami przewija się tysiąc myśli. Jak bardzo zaskoczy mnie ten dyżur. Ile razy ktoś mnie zdenerwuje, ile zmienię pampersów, ile przebiegnę kilometrów. Jeszcze przed otwarciem słyszę charakterystyczny dźwięk z Parapaca. Zaczyna się, 12 h w dżungli. Leży już kilku pacjentów, jeszcze z nocnego dyżuru. Jeden przed chwilą zaintubowany, po nzk. Wokół niego chaos sprzętu i ludzi. Kilka minut na przekazanie dyżuru i zostanie tylko nowa ekipa. Kolega podaje mi rękę i mówi “padam na twarz po tej nocy, zobaczymy się wieczorem, jak będę Cię zmieniać.” Czytaj dalej…
Weszłam do ambulansu i opadły mi ręce. Deska, wata, woda utleniona i nożyczki. Ot, całe wyposażenie zespołu ratownictwa medycznego. To wcale nie był sen, to rzeczywistość w Ghanie. Zaczęłam pracę w Akrze, dwa dni po tym jak uzyskałam tytułu ratownika medycznego. Spakowałam walizki i ruszyłam do Afryki. Wielu uznałoby to za szalone, ale mnie już od dawna codzienność nie wystarczyła. To w Ghanie w epicentrum cholery znalazłam swój sens życia. Czytaj dalej…
Zawód – Ratownik medyczny. Wszystkim kojarzy się bardziej z Panami, niż z Paniami. Jednak coraz więcej kobiet decyduje się na zdobywanie kwalifikacji zawodowych na kierunku ratownictwo medyczne. Panowie nie pozostają dłużni wybierając pielęgniarstwo. Czy taka zamiana ról jest błędem? Spotykam się ze stwierdzeniami, że “kobieta w ratownictwie jest bez szans”, “jest za słaba i sobie nie poradzi”, “to nie dla niej”. Postanowiłem zbadać sprawę, sprawdzić jak wygląda życie kobiety – ratownika w polskiej rzeczywistości. Pomogła mi w tym Basia Seweryn, pracująca na co dzień w strukturach Państwowego Ratownictwa Medycznego w Krakowie. Czytaj dalej…
Bydgoszcz dołączyła właśnie do ratowniczej mapy miast, w których coś się dzieje. Motoambulans nie jest obowiązkowym wyposażeniem pogotowia. Ratownik medyczny na motocyklu, który pojawi się niedługo na bydgoskich ulicach jest dowodem na to, że tutaj Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego chce być lepsza i silniejsza. To duży krok naprzód dla środowiska medycznego i dla pacjenta. Ratownik medyczny Szymon Katafias, który jest głównym twórcą tego projektu, zapisuje się właśnie na kartach historii naszego miasta. Dla Just Save It. zdradza wszystkie szczegóły. Zapraszam do przeczytania wywiadu. Czytaj dalej…
Bez słów wstępu. Zapraszam do przeczytania wywiadu z ratownikiem medycznym Wojciechem Wołoszynkiem, który rok temu postanowił zmienić swoje życie. Jaki jest tego efekt? Sami się przekonajcie. Czytaj dalej…
“Naszą misją jest niesienie pomocy medycznej wszystkim, którzy tej pomocy potrzebują, w jak najkrótszym czasie i z zachowaniem najwyższej staranności. Nie uznajemy w niesieniu tej pomocy dyskryminacji z jakiegokolwiek względu, a naszych pacjentów traktujemy z najwyższym szacunkiem i godnością należnymi każdej ludzkiej istocie.” Czytaj dalej…